Janusz Bargieł w 1981 roku pracował w podbeskidzkim Zarządzie Regionu NSZZ „Solidarność” jako prawnik, był też redaktorem pisma Wszechnicy Związkowej pt. „Moim Zdaniem”. Po wprowadzeniu stanu wojennego był najdłużej internowanym działaczem związkowym z Podbeskidzia – zatrzymany 13 grudnia 1981 roku przebywał w ośrodkach odosobnienia w Jastrzębiu-Szerokiej, Nowym Łupkowie, Rzeszowie i Kielcach. Zwolniony z internowania został 23 grudnia 1982 r. Trzeba o tym napisać koniecznie - nie dał się złamać, był odważny wówczas, gdy odwaga miał swoją cenę!
Po odzyskaniu wolności był redaktorem i wydawcą podziemnych pism „Bez knebla” i „Antidotum” oraz współpracownikiem biuletynów „Solidarność Podbeskidzia” „Agencja Informacyjna S” oraz „KAT Krajowa Agencja Terenowa”. Za swą działalność był inwigilowany i zatrzymywany przez SB, a w jego domu w Wilkowicach wielokrotnie przeprowadzano rewizje.
24 maja 1983 r. został ukarany przez Kolegium ds. Wykroczeń przy Prezydencie Bielska-Białej miesięcznym aresztem za ułożenie kwietnego krzyża przy kościele Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej. 1 września 1985 r. pod zarzutem kolportażu wydawnictw podziemnych został aresztowany, a następnie skazany przez Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej na rok pozbawienia wolności.
W latach 1987–1989 był przedstawicielem Komisji Interwencji i Praworządności „S” na Podbeskidziu, udzielając bezpłatnych porad prawnych represjonowanym działaczom związkowym.
Za swą podziemną działalność Janusz Bargieł został uhonorowany tytułem „Zasłużony dla Solidarności Podbeskidzia” (2005), oraz odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).Jego biogram został opublikowany w trzecim tomie „Encyklopedii Solidarności” – egzemplarz tego wydawnictwa miał odebrać podczas uroczystej promocji, zorganizowanej 10 września br. przez katowicki Oddział IPN. Wówczas przebywał już w szpitalu. Zmarł dwa dni później… Cześć Jego Pamięci!
Brak komentarzy