Medal z jednym "ale"

Rekord przystąpił do zawodów w mocno okrojonym składzie. Oszczędzał siły w eliminacjach, grał wyważony, spokojny futsal w fazie pucharowej. Szacunek. Rekord był po prostu futsalowo najlepszą ekipą tych zawodów. Nie zdobył złota, bo w półfinale uległ w rzutach karnych późniejszym mistrzyniom kraju z Tczewa. Wcześniej zespół ze stolicy Podbeskidzia wyeliminował broniący tytułu SMS Łódź, także w rzutach karnych. Potem był mecz o brąz z gospodyniami Prądniczanką Kraków i skromna, lecz zasłużona wygrana 1-0. Kłopot w tym, że Rekordu w fazie pucharowej mogło nie być. Podopieczne Samuela Jani musiały pokonać w eliminacjach Staszkówkę Jelna (późniejszy wicemistrz Polski) i uczyniły to w stosunku 2-0. Taki wynik urządzał obie drużyny, Staszkówka zajmowała pierwsze, a Rekord drugie miejsc w grupie. Obserwując te zawody nie dało się nie zauważyć kunktatorstwa z obu stron. Oczywiście nikt nikogo za rękę nie chwycił, ale w ostatnich 5 minutach ani jedna z drużyn nie miała ochotę już atakować. Szkoda, zapewne żadna z tych drużyn nie widziała łez zawodniczek Ząbkovii, które w taki sposób opuszczały w sobotę halę w Krakowie.